Zoeken in deze blog

woensdag 28 april 2010

In 30 dagen naar vrijheid en geluk, dag 14 in mindfulness

Dag 14, dat is bijna op de helft van deze 30 dagen. Maar dat doet er niet toe. We gaan gewoon verder! Eigenlijk wilde ik gaan slapen, maar ik ga toch mijn bevindingen schrijven.

Mijn dag is niet erg mindful geweest. Zo dat gezegd hebbende, ga ik toch wel een mindfulle post schrijven! Ik luister weer naar The Suncscreen Song. Wat ik daarnet eerst hoorde 'Get to know your parents, you never know when they'll be gone for good'. Wow, slik. Je kunt dit lied namelijk heel vaak luisteren en elke keer hoor je iets anders. Elke keer ben je kennelijk in een andere stemming. Of sta je open voor een andere boodschap. Mooi hoe dit nu weer past in mindfulness! Als je je maar openstelt, krijg je van alles aangereikt. Blijkbaar voor mij een moment om even stil te staan bij mijn ouders.

Veel te vroeg
hebben jullie ons verlaten
Mama, je hebt zoveel gemist
Ik wilde nog zoveel met je delen

Ik ben nu ook moeder
En jij bent mijn voorbeeld
Maar 19 jaar is lang
Mijn lieve lieve moeder

Papa, jij weet meer
mijn grote schildpad
je droeg mij letterlijk
op je schild

Een echte vader
Ik mis je intens
Elke dag opnieuw
Mis ik je knuffels


Ja lieve ouders, ik heb jullie al achter moeten laten. Twee keer een zwaar en verdrietig afscheid. Hebben ik jullie goed leren kennen? Mama, dat had beter gekund. Papa wel. Ik heb veel met je kunnen bespreken die laatste maanden. Dat waren mooie maanden, ondanks jouw ziekte. Het heeft ons nader gebracht! En ik heb je toen erg goed leren kennen, soms zelfs te goed.

Overlijden van dierbaren heeft natuurlijk alles te maken met mindfulness. Hoe dan? Omdat je met je neus op het feit wordt gedrukt dat het leven eindig is! En het is dus echt werkelijk enorm zonde als je je leven aan je voorbij laat gaan. De dood van een ander, doet je realiseren dat je je eigen leven ten volle moet leven. En dat je leuke dingen in je leven moet doen. Dingen die jij leuk vindt. Schrijven vind ik leuk, dat doe ik nu elke dag! Het maakt me blij, het maakt me gelukkig. Echt!

Ik ga het afsluiten voor vandaag. Deze post heeft me van een niet mindfulle dag via mijn lieve ouders gebracht naar een gelukkig einde! Welterusten.

3 opmerkingen:

Unknown zei

hoi Francis,
Ontroerende tekst, dank je wel dat je dit wilt delen!
Het past zo mooi in het geheel van mindfulness!
' k Lees graag je komende teksten,
hartelijke groet
Ingrid Bakker

Iris Boter zei

Mooi, erg mooi. Elke keer zet je post iets in mij in werking, het raakt me gewoon.
Fijn dat je toch nog wat geschreven hebt, al had het natuurljk niet per se gehoeven.
Heb je trouwens nog boekentips over uitgestelde rouwverwerking?

Francis Notten zei

Hoi Iris, je vroeg om boekentips. Daan Westerink heeft je inmiddels 3 tips gegeven: Verlaat verdriet van Mieke Ankersmid en haar boek Ouders zonder voorbeeld. En ook haar eigen boek Leven zonder ouders zou kunnen helpen.

Mijn eigen boek Ik moet je achterlaten gaat over rouw in zijn algemeenheid, niet speciaal verlate rouw. Zie ook www.ikmoetjeachterlaten.nl