Gisteren had ik een drukke dag. Ik probeerde 's avonds aan mijn lief te vertellen wat ik nu eigenlijk gedaan had en realiseerde me dat ik het gewoonweg niet meer wist. Niet erg mindful. Daar werd ik me dan wel bewust van, dat ik niet mindful bezig was geweest. En dat is niet erg, het is goed om te constateren. Maar later wist ik het opeens weer. Ik heb me wat meer verdiept in het schrijverschap. Wat meer over gelezen en ideeën opgedaan. En dat vind ik dan weer wel mindful. Ik ben bezig geweest met datgene wat me gelukkig maakt. Ik wil schrijver zijn. Dat is mij passie. Dat ik daar gisteren dus tijd voor gemaakt heb, is een goed, mindful teken.
Want is dat ook niet mindfulness? Doen wat je graag doet? Of in ieder geval je bewust zijn van waar je hart ligt? Wat je passie is? Volgens mij ontbreekt die bewustheid bij veel mensen. Rennen we maar door en komen er op een gegeven moment achter dat we doodmoe zijn van het harde lopen en niet eens weten welk doel we voor ogen hadden.
Maar hoe verging het me verder? Bij het parkeren van de auto ben ik volkomen gedachteloos langs een plekje gereden om vervolgens de auto verder weg te parkeren. Toen ik naar mijn voordeur liep, zag ik het lege plekje. Toen realiseerde ik me dat ik niet gedachteloos, maar diep in gedachten verzonken dat plekje voorbij moet zijn gereden. Heel vreemd. En weer een bewustwording.
Het mindful douchen gaat me niet beter af dan dag 2, ik ben me er af en toe van bewust dat ik enorm veel gedachten heb, dat wel. En dan kan ik van het moment genieten en merk ik dat douchen zoveel fijner is als je er met je hoofd bij bent. Ook kleed ik me nu mindful aan. Ik smeer mijn lichaam bewust in met olie, heerlijk. Dat gaat redelijk goed. Mindfulness in routinezaken doorvoeren, is echt een aanrader. Zeker omdat je ze dageljks toch moet doen, dan kun je er maar beter met je hoofd bij zijn! Dan wordt die routineklus een stuk aantrekkelijker!
Nu was het ook de bedoeling dat ik de bodyscan de eerste week zou doen. Dat is me tot op heden nog niet gelukt. Ik heb eenmaal een poging ondernomen, maar ben halverwege gestopt omdat ik het geduld niet op kon brengen. De realiteit is ook dat een uur per dag wel een grote belasting is. Dat is misschien toch wat te enthousiast ingeschat. Maar ook met kleine stapjes kom er ik er wel! Ik ga nu met jullie afspreken dat ik NU de bodyscan ga doen. Dan ga ik er zo over vertellen hoe het ging. Tot zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten