Zoeken in deze blog

dinsdag 29 juni 2010

10days verbouwen en mezelf, dag 5

Zo we zijn weer een dag verder. En er gebeuren nu ook goede dingen. De vloer op de kinderverdieping is wel gelegd. Ik had een vrolijke, kleurige tegel uitgezocht die op de kinderkamers in een patroon zijn gelegd. Blauw, groen, oranje en wit. Dochterlief heeft nu twee mooie sterren in haar kamer en zoonlief een blokkenmotief. De kinderverdieping wordt een echte kleurrijke verdieping. Veel kleur op de vloer en veel kleur op de muren. Heel erg leuk!

Over het vocht in de vloer op de woonverdieping is verder nog geen duidelijkheid gekomen. Maandag is de bouwtechnisch adviseur komen meten en heeft ook geconstateerd dat het erg nat is. Ook heb ik geconstateerd dat de druk in de vloerverwarming licht terugloopt. Het zou dus een lek in de vloerverwarming kunnen zijn, maar het zou ook niet zo hoeven zijn. Het vocht in de vloer kan ook een andere oorzaak hebben. De adviseur houdt het er voorlopig op dat het door het doorboren van de waterleiding op een heel andere plek nat is geworden door het anhydriet. Dat is waterdragend en het vocht kan zich snel verplaatsen. Maar donderdag komt hij terug om een controlemeting uit te voeren en dan moet het vochtgehalte wel zijn gedaald. Dat de druk terugloopt in het vloerverwarmingssysteem wordt afgedaan met de opmerking 'lucht'.

Nu moet ik zeggen dat ik zelf ook hoop dat het niet een lek in mijn vloerverwarming is, want dan zijn wel nog wel even zoet. Dan moet er gehakt worden en dan moet er opnieuw worden gestort. Daar zit niemand op te wachten.

En ook mijn eigen verbouwing verloopt voorspoedig. Eigenlijk is daarbij alles naar wens verlopen. De aannemer heeft ingespeeld op zaken indien nodig en is voortvarend te werk gegaan. Die verbouwing is dan ook zo goed als afgerond. Alles is redelijk binnen budget gebleven en er zijn geen echte verrassingen opgetreden. Bovendien is het werkelijk prachtig geworden en precies zoals we het ons hadden voorgesteld, soms zelfs beter!

Dat helpt ook weer wel, mezelf voorhouden wat er wel goed gaat. En het verhoogde vochtpercentage is een kwestie van loslaten. Nu kunnen we er helemaal niets aan doen. We zullen moeten afwachten wat er donderdag uit de meting komt. Dan kunnen we pas meer zeggen en gaan regelen indien nodig. Dus tot die tijd is het een proeve van geduld. En dát is nu net weer een mooie uitdaging voor mij! Kom maar op verbouwing met al je levenslessen voor mij.

zondag 27 juni 2010

10days verbouwen en mezelf, dag 4

Gisteren hebben we een dag volledig rust genomen, helemaal niets maar dan ook niets met het huis gedaan. Heerlijk. We hebben nu tenslotte door alle vochtproblemen in de vloer, sowieso meer tijd. De houten vloer kan voorlopig nog niet worden gelegd, zoveel is wel duidelijk. Wanneer deze wel kan worden gelegd, daarvan hebben we nog idee. De vloer is op die plek echt kleddernat. Zo nat is de vloer kennelijk alleen als hij net is gestort. En dan weten we dat het in ieder geval 4 weken moet drogen voordat het vochtgehalte naar een acceptabel niveau is gezakt.

Maar even terug naar vrijdag. Er zou vrijdagochtend een monteur van de warmtepomp komen om het zonnepaneel in werking te stellen. Ik had gevraagd of zij ook zouden kunnen zien of er wellicht een lek in mijn vloerverwarming zou kunnen zitten. Ik had dus redelijk mijn zinnen gezet op het feit dat ik meer duidelijkheid zou hebben over de gemeten vochtplek in mijn dekvloer na het bezoek van de monteur. 's Ochtend kwam er eerst de opzichter van de bouwer die mij ook weer vertelde dat er geen vocht te zien was en dat het dus geen lek kon zijn. Dat had de projectontwikkelaar me ook al verteld de avond ervoor. Bovendien zou het liggen aan dat er spullen op hebben gestaan en dus niet kon wasemen of dat de stukadoors een emmer op de vloer zouden hebben leeggegooid.

Ik had nu dus al meerdere malen mijn verhaal gedaan tegen verschillende partijen dat er echt iets niet klopte en de oorzaak niet duidelijk was. Elke partij probeerde eerst de schuld bij mij neer te leggen. En elke keer moest ik weer 'verdedigen' waarom dat niet erg waarschijnlijk is. De rest van de vloer op die verdieping en de andere vloeren op de andere verdiepingen zijn namelijk wel droog, zijn zelfs legklaar (ook voor hout). Er moet dus iets aan de hand zijn met dat stuk vloer waarom deze nog zo vochtig is (kleddernat volgens de lijmexpert die heeft gemeten).

Ook de pompinstallateur kon me niet verder helpen. Nee zij gingen over de pomp, de installatie moest ik echt door de installateur na laten kijken. Wat wel een saillant detail is, het systeem van het zonnepaneel kon niet in werking worden gezet omdat het niet goed geïnstalleerd is. Het terugloopvat mag niet meer dan 3 meter van het paneel worden geplaatst, ook de installateur weet dat, maar is nu zo'n 10 meter van het paneel geplaatst. Dus er moet een extra vulcontrole worden geplaatst. En dat is niet gebeurd. Dit wordt weer gerapporteerd aan de installateur en zo zijn we dan weer een paar dagen verder. Of weet ik niet eens hoeveel verder we zijn omdat de installateur weer terug moet komen.

Wat ik wel wijzer ben geworden, is dat als er een klein lek in een leiding zou zitten, dit niet te zien is aan de drukmeter. Als het lek klein genoeg is, vertelde de installateur, dan kan het maanden duren voordat de druk meetbaar terugloopt. Het niet teruglopen van de druk, is dus geen garantie dat er geen lek is. Bovendien weet ik nu nog niet of de druk terugloopt, omdat ik geen ijkpunt had (nu wel uiteraard).

Ik wilde toch weer meer het heft in eigen hand nemen. Want dit afschuiven van partij naar partij naar mij, brengt me niet verder. Misschien ligt het probleem inderdaad aan onze kant, maar dan moeten we dat ook weten. Dus heb ik een bouwtechnisch adviseur ingehuurd. Deze kan maandag om 9 uur langskomen. Aan de telefoon zei deze man al meer zinnige dingen dan al die andere mannen bij elkaar. Hij gaf ook de indruk niet eerder weg te gaan dan het moment dat hij weet waar het hoge vochtgehalte vandaan komt. Maandag weet ik dus zonder twijfel meer.

Het is wel interessant om te ontdekken dat er zoveel mensen zoveel meningen zijn. Dat ook iedereen goedbedoelde adviezen heeft (de pompinstallateur bijvoorbeeld vertelde dat het enorm lang kan duren voordat een vloer droog is in nieuwbouw, ja dat klopt, maar waarom is de rest van de vloer dan wel droog?). En ook merk ik dat dit een van mijn valkuilen is. Ik word beïnvloed door meningen van anderen. Die komen allemaal bij mij binnen en dan weet ik het op een gegeven moment echt niet meer. Een belangrijke constatering waar ik iets mee kan doen. Ik ga een stap terugzetten en weer mezelf geloven. Het gaat om het huis van mijn lief en mij en wij moeten er dus mee omgaan zoals wij denken dat het goed is. Al die andere mensen doen er niet toe. Dit voelt goed terwijl ik dit opschrijf! Ik moet mezelf niet meer zo uit balans laten brengen door al die andere mensen. Ik ben zelf, samen met mijn lief, meer dan mans genoeg om dit af te kunnen handelen.

Fijne constatering! Mijn tweede valkuil is dat ik het gevoel kan krijgen dat ik 'overal' alleen voor sta. Mijn lief en ik hebben afgesproken dat ik de verbouwing begeleid. Op die momenten dat ik 10 keer uit moet leggen aan allerlei mensen dat er echt iets aan de hand is, dan wordt het me teveel. Ik heb dan het gevoel dat ik er alleen voor sta en dat mijn lief lekker makkelijk alles aan mij laat. Dat ik dat ook wel zou willen, geen gedoe. Ik vergeet dan dat ik heel gemakkelijk aan mijn lief kan vragen om hulp. Of in ieder geval kan overleggen. Uiteraard sta ik er niet alleen voor, stel je voor, wat een onzin. Vrijdag had ik weer zo'n moment dat ik me 'in de steek gelaten' voelde. Ook daar kan ik weer van leren. Dat ik op zo'n moment gewoon aan de bel trek en mijn lief inschakel. En mijn lief reageert dan nooit vervelend, nee juist heel begripvol. Wat de drempel is om die hulp te vragen? Geen idee. Maar wel een leuk iets om nog eens over na te denken.

Voor vandaag wilde ik het hier maar bij laten. Morgen weer meer! En tips zijn altijd welkom!

donderdag 24 juni 2010

10days verbouwen en mezelf, dag 3

Lieve lezers, het gaat niet goed met mezelf. Ik vind het ontzettend moeilijk om mezelf niet geheel te verliezen in het regelen voor het huis. En ik loop tegen zaken aan waar ik door word uitgedaagd.

Een update over de situatie. De aanleg van de badkamer door de bouwer is inmiddels afgerond. Met de laatste schermutselingen over wie nu het fonteintje in het toilet op moet gaan hangen, is er een einde gekomen aan de werkzaamheden van die partij. Tot mijn verbazing hoorde ik nu van de loodgieter (de onder-onderaannemer dus) dat zij extra hun best hebben gedaan. Ze hebben het hangende toilet bijvoorbeeld niet voor de leidingkoof geplaatst (wat ze normaal doen met een extra uitbouw) maar hebben dit toilet met alle extra werkzaamheden van dien, in de leidingkoof geplaatst. Ik zou echt niet anders hebben gewild, maar blijkbaar is dit een extra gebaar naar mij toe. Ik ben blij dat ze dat wel uit zichzelf zo hebben gedaan.

Nu kun je denken hoe belangrijk is het dat het toilet netjes is weggewerkt en niet met een extra uitbouw? Eigenlijk is het helemaal niet zo belangrijk. Maar als je dan toch een huis aan het bouwen/verbouwen bent, wil je het ook heel graag zo veel mogelijk naar je eigen smaak. En dan zijn die zaken toch wel belangrijk.

Maar wat ik vandaag wilde vertellen, gaat toch over een andere kwestie. Misschien kunnen jullie je nog herinneren dat mijn bron voor de vloerverwarming verstopt bleek te zitten en dat dus mijn vloerverwarming nog helemaal niet had gedraaid. Anderhalve week na sleuteloverdracht werkte de bron pas. Mijn vloerverwarming draait nu dus pas twee weken. Nu zijn er vanwege lijmgebruik bij het leggen van vloeren allerlei protocollen over hoe je de vloerverwarming moet laten draaien gedurende vier weken. Oftewel als de vloer te nat is, kun je niet lijmen. Logisch toch.

Uiteraard is er door het later aan kunnen zetten van de vloerverwarming vertraging opgetreden in het drogen van de vloer. Maar vandaag zou er dan toch weer gemeten worden om te kijken of de vloer al droog genoeg is voor de lijm. En wat schetst onze verbazing? In de huiskamer zit een extreem vochtige plek van zeker 8 vierkante meter groot. Ik ben natuurlijk geen vloerenexpert, maar met mijn boerenverstand denk ik dan, dat moet een lek zijn. Waar komt anders zo'n vochtige plek vandaan?

En daar begint de uitdaging. Tot op heden word ik toch enigszins van het kastje naar de muur gestuurd. Zo'n vloerverwarming wordt kennelijk aangelegd door een installateur. Die installateur werkt dan weer samen met een pompleverancier. En dus praten we nu al over drie partijen die uitblinken in het afschuiven van verantwoordelijkheid naar een andere partij.

Ik merk nu dat na drieënhalve week heen en weer geschuif van verantwoordelijkheid, ik het meer dan spuugzat ben. Maar hoe krijg ik hier vat op? Dat is de vraag die ik me nu stel. Bij de projectontwikkelaar is mijn vaste contactpersoon op vakantie. De andere persoon die ik er ken, wordt afgeschermd. Ik kom nu niet verder.

Wel komt er morgen, door eigen initiatief, iemand langs die de warmtepomp heeft geleverd. Die monteur kan in ieder geval constateren of er sprake zou zijn van een lek in de vloerverwarming. Maar ik heb inmiddels een gevoel dat ik het niet meer weet. Het is best leuk om even op de camping te wonen, maar een uitzicht op in het nieuwe huis gaan wonen, is toch wel wenselijk. Hoe kom ik nu verder? Hoe zorg ik dat er duidelijkheid komt waar dat vocht vandaan komt? En nog belangrijker hoe kan ik zorgen dat de vloer zo snel mogelijk droog wordt?

Tips, ideeën, suggesties zijn heel erg welkom!

maandag 14 juni 2010

10days verbouwen en mezelf, dag 2

Inmiddels is gebleken dat de put voor ons warmwater- en verwarmingssysteem niet werkte. De pomp had nog nooit gedraaid omdat er geen flow was. Dit was vertelt tegen de installateur, maar die had dit bericht niet ontvangen. En zo wordt de 'schuld' steeds naar een andere partij geschoven.

De straat moest weer open, de slangen van put werden doorgezaagd en wat bleek? Er was een spuit purschuim leeggespoten in de slang. Er was dus geen flow mogelijk want de leiding was totaal verstopt. Na nog de nodige actie met een ontstopper werd de stroming weer hersteld. De put werkt nu.

We zijn uiteindelijk pas 10 dagen later kunnen gaan stoken dan gepland. Dit betekent dat de vloer nog vrij nat is. Je moet in een nieuwbouwhuis met vloerverwarming altijd een paar weken het systeem laten draaien zodat de vloer kan drogen voordat je er je vloerbedekking als hout en marmoleum op gaat leggen. Nu is de projectontwikkelaar welwillend om eventueel opgelopen schade te vergoeden. Een weekje extra op de camping is geen probleem.

Wat ik wel vreemd vind, is dat het installatiebedrijf van de put veel minder welwillend is. Zij hebben door een waterleiding geboord waardoor mijn vloer nog natter is geworden. En waardoor alle werkzaamheden vertraging hebben opgelopen. Zij stellen zich echter erg terughoudend op dat er vertraging is ontstaan door hun werkzaamheden.

Ik merk dat ik moe word van dat heen en weer geschuif van verantwoordelijkheden. Het gaat prima als de bouwers de hand in eigen boezem steken, maar dat getrek en geduw, daar houd ik echt van. Ik voel me dan teneergeslagen en moe. Waar dat precies vandaan komt, weet ik niet. Dat is misschien een goed idee om eens naar te kijken. Ik denk dat het met rechtvaardigheid heeft te maken. Ik heb een sterk gevoel voor rechtvaardigheid en heb het gevoel dat ik nu niet rechtvaardig wordt behandeld. Wordt vervolgd...

donderdag 10 juni 2010

10days verbouwen en mezelf, dag 1

Ik kan niet anders dan mijn volgende project over de verbouwing te laten gaan. Wiij bivakkeren momenteel op de camping omdat ons vorige huis al is overgedragen aan de volgende eigenaar en ons huidige huis verbouwd moet worden.

En bij een verbouwing zijn er dagelijks anekdotes te vertellen. Nu is het niet helemaal eerlijk omdat ik al anderhalve week de sleutel heb en er dus al het een en ander is gebeurd. Ik zal de hoogtepunten tot nu toe schetsen. Ik hoop wel dat jullie het een leuk project vinden. Ik denk dat het mij wel gaat helpen alles op te schrijven.

Maandag 31 mei hebben we de sleutel gekregen van ons nieuwbouwhuis in Delft. De week ervoor had ik al geconstateerd dat de badkamer niet was geplaatst (die we wel bij het huis hadden gekocht) en daar begon de weg met hobbels.

Vooropgesteld wil ik zeggen dat het werkelijk een geweldig mooi huis is. Dat wil en mag ik niet vergeten. En uiteraard hoort er bij verhuizen stress, ook dat is normaal. En voor de rest weet ik niet of de zaken die we tegenkomen erbij horen of niet, doet er niet toe, het is een leuk verhaal.

De niet aangelegde badkamer wordt uiteraard alsnog geplaatst. Dit betekent dat de bouwer nog in ons huis bezig is. Mijn eigen aannemer is ook bezig met het aanleggen van een tweede badkamer en andere dingen. Dus er lopen al twee partijen in ons huis. Maar de bouwer van de badkamer werkt weer met onderaannemers, eentje voor het loodgieterswerk, eentje voor het timmerwerk en eentje voor het tegelwerk.

Wat een voordeel is dat ik nog heb kunnen sturen in het tegelwerk voor de badkamer en het toilet. Ik heb straks zonder meerkosten wel een naar eigen smaak ingerichte badkamer. Als de badkamer wel op tijd af was geweest, had ik voor lief moeten nemen wat de ontwikkelaar had gemaakt. Elk nadeel heeft zijn voordeel.

Er was dus al sprake van twee partijen in huis, toen opeens bleek dat er nog een derde partij bij kwam. Na de sleuteloverdracht kregen wij opeens het bericht dat ons warmtesysteem niet optimaal functioneert en dat er ter compensatie zonnepanelen op ons dak moeten worden geplaatst. Dit voor kosten van de bouwer uiteraard. Aangezien wij van de berging een badkamer aan het maken zijn, heb ik op snel handelen aangedrongen om te zorgen dat er geen onnodig breekwerk achteraf zou gebeuren.

Zo wil het dat er nu 3 partijen in mijn huis bezig zijn. Tot dan toe verliep alles zeer voorspoedig. Op wat kleine strubbelingen tussen mijn aannemer en de badkamerjongens na, werd er lekker doorgewerkt. Maar nu moesten er ook nog tussendoor voorzieningen voor de zonnepanelen worden aangelegd. Bij het boren van de gaten in de vloer is een waterleiding en afvoer geraakt. Hierdoor liggen deze werkzaamheden nu tijdelijk stil en moeten de leidingen weer worden hersteld. En lopen we vertraging op, dat is al niet prettig, maar er is meer.

Wij willen graag houten vloeren in ons huis en hiervoor moet de vloer redelijk droog zijn. Dus het verzoek van de vloerenman was om onze vloerverwarming goed op te stoken zodat alles kan drogen. Nu probeerden wij door de thermostaat aan te zetten, de vloerverwarming op te stoken, maar er gebeurde maar niets. De zonnepanelen-mannen zijn ook de warmtepomp-mannen en ze zouden dit probleem verhelpen. Dus er kwam een vierde partij in het spel, de leverancier van de pomp zelf.

Wat bleek nu, de leverancier van de pomp moest constateren dat onze pomp nog nooit heeft gedraaid. De installateur van de warmtepomp heeft ergens iets over het hoofd gezien. Kortom we hebben nu geen warm water of vloerverwarming. Vandaag is naarstig geprobeerd het probleem te verhelpen, maar dit is nog niet gelukt. Of en wanneer dit probleem verholpen gaat worden, weet ik niet.

Toch blijf ik redelijk rustig. Het is een optimale oefening in loslaten. Ik kan geen controle uitoefenen op het wel of niet werken van een warmtepomp. Het enige dat ik kan doen, is er achteraan zitten. Het geeft iets bevrijdends. Ik kan het niet goed onder woorden brengen, maar het is mooi om los te kunnen laten. Heeft mijn oefening van de laatste maanden al effect? Mindfulness past op vele manieren bij verbouwen. En het roept ook wel de vraag op voor mij hoe ik voorkom dat ik mezelf verlies in deze periode. Mijn voornemen was om elke ochtend in de Delftste Hout te gaan wandelen, aangezien ik daar nu toch woon. Maar dat is er tot op heden nog niet van gekomen. De uitdaging ligt voor mij dus niet in het aansturen van die verbouwing, maar die ligt in het tijd voor mezelf nemen. Hoe zorg ik dat ik mezelf niet verlies?

En dan een afsluitende grap, gisterenavond waren mijn lief en ik naar een feestje van een lieve vriendin. We kwamen na twaalven weer terug bij de camping en wat schetst onze verbazing, een enorm groot hek voor de ingang. Met punten aan de bovenkant, geen mogelijkheid om er omheen te gaan. En erg dicht. Ik kan er nog om lachen, dat je als een soort schoolgaande puber voor 23.00 uur binnen moet zijn omdat het hek dichtgaat. Ons geluk was dat de oppas bij de kinderen zat en ons het pasje kon brengen waarmee we de slagbomen voor de auto kunnen openen en dus ook gelukkig een poortje bij het hek. We zijn binnengekomen. Vanochtend hoorde ik aan de receptie dat bij aankomst dat gemeld had moeten worden. Ach, ik kan er de humor wel van inzien.

maandag 7 juni 2010

10days ik weet het nog niet

Lieve lezers,

Ik weet echt nog niet wat mijn volgende project van 10 dagen moet gaan worden. Ik zit nu in een bijna leeg huis. Dat is nog eens een andere ervaring. Het is een emotionele dag, toch wel.

Twee jaar geleden ben ik in dit appartement gaan wonen. Ik had net een scheiding en daarna het overlijden van mijn vader achter de rug. Het waren met recht roerende tijden. Toen ik hier introk, had ik een relatie die niet lekker liep. En nu ga ik dat alles achter me laten. Ik heb een nieuwe liefde met wie ik samen een huis heb gekocht. We gaan samen aan een nieuwe toekomst beginnen. Een toekomst waar mijn vader geen deel meer van uitmaakt. Een toekomst waar de vader van mijn kinderen nog maar een kleine rol in speelt. Een toekomst met zijn vieren met dromen en hoop.

Ik ben er aan toe. En toch ben ik weemoedig. Ik ben van één kant blij dat ik deze roerige tijden nu achter me ga laten. Dat er in het nieuwe huis geen herinneringen meer zijn, alleen maar toekomstplannen en momenten van nu. En toch heb ik hier een mooie tijd gehad. Er zijn hier 11 appartementen op een rij en een aantal van mijn buren is nu mijn vriend. Dat contact zal ik missen. Het is een fijne omgeving om te wonen. Qua buurt blijf ik min of meer hetzelfde, maar het is toch anders.

Verhuizen is een van de ingrijpendste momenten in iemands leven, wordt wel gezegd. Dat merk ik wel. Je raakt er toch even van in onbalans. En nu zit ik deze blog te typen, terwijl letterlijk alles om me heen wordt weggehaald. Dat voelt echt raar.

En eigenlijk zijn mijn gedachten ook bij Ragna. De precieze toedracht weet ik niet en die doet er ook niet toe. Ze ligt opeens op de IC met een hersenbloeding. Dan ben ik maar bezig met mijn verhuisstress en dat is zo irrelevant als er een geweldig en mooi iemand opeens op de IC ligt en zich zo machteloos en ontredderd voelt. Ik ga in gedachten een kaarsje opsteken, heel veel schietgebedjes doen en deze post aan Ragna opdragen. Lieve, lieve meid, mijn hart gaat naar je uit!

Opeens
doet je hoofd
niet meer mee

Opeens
werkt je hoofd
niet meer
zoals jij het wilt

Opeens
lig je
ontredderd
onthand

Ik bid
Ik bid
Ik bid

donderdag 3 juni 2010

10days aardig zijn, dag 8, 9 en 10

Ik had met jullie en mezelf afgesproken dat ik 3 dagen met name aardig zou zijn voor mijn lief. Ik heb dit overigens niet met hem besproken. En ik heb ook niet gecheckt of hij het heeft gemerkt Ik denk het eigenlijk niet. Want het is niet altijd even goed gegaan. Ik merk zelf dat ik toch wel enigszins onder druk sta. Van de andere kant vind ik eigenlijk dat ik heel rustig blijf gezien de op stapel staande verhuizing.

Maar eerst het aardig zijn tegen mijn lief. Een avond ging het over geld. We hadden een bespreking met onze gemeenschappelijke boekhouder over hoe onze financiële situatie het beste ingedeeld zou kunnen worden. En dan gaat het om hoe bepaalde keuzes gevolgen hebben voor ieders portemonnee. En daarbij is het me niet gelukt aardig te blijven. De keuze die we logischerwijs maken, heeft tot gevolg dat ik mijn toeslagen als alleenstaande moeder kwijtraak dan wel een stuk terug zie gaan. De fiscale voordelen van die keuze zitten vooral aan de kant van mijn lief. Nu gaan we natuurlijk samenwonen, dus uiteindelijk komt al het geld op een hoop en kijken we wie wat kan betalen. Alleen voelt het nu niet zo.

Ik word gekort en mijn lief niet. Dus dat steekt toch wel even. En daar schoot ik ook wel enigszins van in de stress. Nu ben ik eigenlijk iemand die vind dat geld niet belangrijk is en dat geld ook vooral moet rollen. Sparen is wel handig, maar het moet niet allemaal te panisch worden. Natuurlijk wil ik wat reserves hebben voor een kapotte wasmachine, onverwachte uitgaven voor de kinderen en dergelijke. Maar ik hoef geen tonnen op de bank te hebben staan. Een reserve van zo rond de 10k is prettig. En verder knoop ik op de een of andere manier toch wel de eindjes aan elkaar. Dus geld is niet een heel belangrijk ding voor mij. En toch werd ik geraakt. En ging ik dat afreageren op mijn lief. Dat terwijl het niet zijn idee is. Nee we kijken samen hoe we het financieel zo goed mogelijk kunnen regelen en beslissen daar samen over. En toch werd ik chagrijnig, werd kattig, werd stil, ging snauwen. Mijn lief is een superaardig iemand en vroeg me 'wat heb ik fout gedaan?'. Die vraag werkt wel voor mij. Ik kan dan uit mijn boosheid stappen en zien dat HIJ niets fout heeft gedaan. IK heb niet goed nagedacht over de consequenties van samenwonen.

Ik heb me over deze boosheid heen gezet. Ik was ook erg moe en heb me ook daar overheen gezet. Ik werd weer aardig. Nu kun je denken dat ik mezelf daarmee tekort heb gedaan. Maar dat vind ik niet. Want het was ook weer aardig voor mezelf. Ik voelde me daarna een stuk beter. En ik moet weer tot de conclusie komen dat aardig zijn voor een ander uiteindelijk aardig zijn voor jezelf is.

Een ander voorbeeld dat ik ook nog met jullie wil delen. In ons nieuwe huis moet natuurlijk van alles gebeuren en er moeten dus ook nieuwe vloeren worden gelegd. Nu heb ik al uitgebreid contact gehad met de vloerenboer en die kwam vanochtend om de vloeren in te meten. Er kwam een collega mee die ik nog niet eerder had gezien. Deze man is niet mijn type. En dat ging niet goed in de communicatie. Het werd bijna ruzie en ik kon niet aardig zijn tegen deze persoon. Ik moest achteraf wel om mezelf lachen. Nu wil ik in dit geval aardig voor mezelf zijn. Ik wil het liefst niet meer met deze man hoeven te communiceren. Dus heb ik net de collega gebeld waar ik wel aardig tegen kan zijn en ik heb hem gewoon gevraagd of de communicatie via hem kan lopen. En zijn antwoord was ja. Ik merk dat ik het ontzettend aardig voor mezelf vind! Ik hoef nu niet meer te communiceren met iemand die ik niet aardig vind en ik kan wel communiceren met mensen die ik wel aardig vind. En dat voelt heel prettig en ook rustgevend. En daarvoor geef ik mezelf een schouderklopje.

Dit project sluit ik hiermee af. Wat wordt het volgende project? Iets met de verhuizing? Hoe hou je het hoofd koel in een verhuizing? Of hoe leid je een verbouwing in goede banen? Of hoe richt je een huis zo voordelig mogelijk in? Wat denken jullie? Of moet ik juist iets met meditatie en rust gaan doen? Ik hoor het graag!