Zoeken in deze blog

donderdag 5 augustus 2010

10days mijn huis én hoofd opruimen, dag 1

Per toeval stuurde Zamarra mij haar boek 'Op rolletjes' op. Of beter per vergissing. Ik wilde graag haar boek 'Opruimen' hebben. Maar als eerste viel het boek Op rolletjes bij mij op de mat. Het andere boek kwam pas een dag later. En ik was al helemaal blij met dit boek. Ik was er al druk in aan het lezen toen ik zelf ook pas de vergissing door had. Dus ik mocht het boek houden van Zamarra. Zeker toen ze hoorde dat ik het ging gebruiken voor mijn blog.

Ik wil me in deze 10days vooral richten op hoofdstuk 2 uit Op rolletjes 'Rust in je hoofd'. Er staan hier kreten in al 'rommel is het zichtbare resultaat van uitgestelde beslissingen' en 'rommel herinnert je voortdurend aan dingen die je nog moet doen en bijbehorend schuldgevoel'. Niet erg fijn dus.

Zamarra stelt dan de vraag 'waarom lukte het tot nu toe niet?' Ze noemt een aantal mogelijkheden en twee ervan vind ik voor mezelf heel erg herkenbaar. Je wilt je spullen kunnen zien om je eraan te herinneren dat je er nog iets mee moet doen. Dat werkt natuurlijk niet als je heel veel spullen laat liggen omdat je er nog iets mee moet gaan doen. Zo kan er bij mij een hele stapel post ontstaan die ik steeds anders sorteer. Of laat ik tijdschriften opengeslagen liggen omdat ik nog iets wil doen met een artikel, maar gooi uiteindelijk na weken het tijdschrift weg. En de tweede voor mij zo herkenbare reden is dat je nooit hebt geleerd om op te ruimen. Je begint dan ergens aan maar maakt het niet af. Zo heb ik vaak half opgeruimde kasten. En dan zie ik er naar het einde toe steeds meer tegenop om verder te gaan. Dan stop ik maar, vind dat ik al veel heb gedaan, en ga er nooit meer mee verder.

Maandag komt de verhuizer mijn spullen uit de opslag afleveren. Misschien hebben jullie wel al meegekregen dat ik een moeizame verhuizing aan het afhandelen ben. Dat terzijde. Ik sta nu voor een enorme uitdaging om het in één keer goed te doen. Dat lijkt me namelijk superhandig. Om spullen direct op te bergen waar ze het meest praktisch horen. Dus daarom ga ik het boek van Zamarra eens heel goed doorspitten! Morgen wil ik de eerste tips uit haar boek met jullie delen. Een van de tips is om haalbare doelen te stellen. Dus ik kan natuurlijk niet het hele huis in één dag gaan doen of zoiets geks. Maar ik heb nu nog drie dagen om de verhuizing voor te bereiden en een planning te maken!

Wat ik als afsluiting nog wil delen, is een punt dat me raakt. In Zamarra's boek Opgeruimd staat dat je spullen weg moet doen waar een laag stof op zit. Hoe ga je daar mee om voor emotioneel beladen spullen? Ik heb bijvoorbeeld de schildpadverzameling van mijn vader geërfd. Allemaal schilpadbeeldjes die alleen maar stof verzamelen. Ik doe er verder niets mee. Ik kan het echter echt niet over mijn hart verkrijgen die verzameling weg te doen. Ik vind het zelf nog heel moeilijk om de herinnering te scheiden van de materie. Dat is Zamarra's advies namelijk. Dat de herinneringen niet gekoppeld zijn aan die dingen, maar dat die in je hoofd zitten. Nu ik het opschrijf, merk ik dat dat ook wel klopt. De herinnering aan mijn vader als 'grote schildpad' is niet verbonden aan zijn schilpadbeeldjes. En uiteraard heb ik nog heel veel andere dingen die me aan me vader doen denken.

Toch kan het me soms nog naar de keel grijpen dat er geen huis meer is van mijn ouders (ze zijn allebei overleden) en dus al hun spullen weg zijn. Wat ik nu nog heb (en mij zussen uiteraard) dat is het. Meer is er niet. En dan kan ik soms denken hoe hebben we ooit al die verzamelingen van mijn moeder weg kunnen doen? Ze spaarde porseleinen hondjes, vingerhoedjes, postzegels, munten, sigarenbandjes, suikerzakjes, bierglazen, enzovoort. Een echt verzamelmens. Toen zij overleed, hebben we het merendeel van deze verzamelingen weggedaan. Toen mijn vader overleed hebben we bijvoorbeeld ook bijna al zijn puzzels weggedaan. En nu is dat weg. Voorgoed. Zou dat het zo moeilijk maken? Dat, net als de spullen, mijn ouders ook voorgoed weg zijn? Morgen meer!

Geen opmerkingen: