Zoeken in deze blog

vrijdag 30 juli 2010

10days yoga, in mezelf keren, dag 5

Helaas gisteren geen oefeningen meer gedaan. Maar vanochtend wel weer heerlijk in de zon mijn zonnegroeten en oefeningen gedaan. Het is toch verhelderend en bevrijdend. Daarna werd ik wel weer direct in huisbeslommeringen getrokken, maar dat halfuurtje voor mezelf pakt niemand me meer af!

Ik wil graag een incident van vandaag met jullie delen. Ik reed vanmiddag in gedachten verzonken naar Den Haag. Als je vanaf Rotterdam over het Prins Clausplein de Utrechtse baan opdraait, moeten de auto's van de rechtse baan vaak opschuiven (die willen dan niet naar Voorburg maar naar Den Haag). Er zaten twee vrachtauto's naast mij. De voorste deed zijn knipper uit en voegde in, dat kon. De achterste, een vrachtauto met aanhanger, deed ook zijn knipper uit en voegde ook in, maar daar reed ik. Ik schrik, ik toeter, kijk in mijn spiegels, zie auto's, manoeuvreer me tussen de twee vrachtauto's en het komt goed. Maar de dubbele vrachtwagen had terug getoeterd. Ik dacht hoezo, jij deed echt heel gevaarlijk.

Dus ik ben naast 'm gaan rijden en gekeken naar die vrachtauto. Ik zag zijn nummer op het portier staan en ben hem gaan bellen. Het was een 06 en hij nam op. Ik kreeg een gesprek met hem. Hij vond dat luxe auto's maar weinig begrip hebben voor vrachtauto's en dat ik makkelijk naar links had kunnen gaan en erop had moeten anticiperen. Bovendien had hij allang gezien dat het naast mij vrij was en dat ik dus makkelijk naar links kon. Ik vond dat hij me best wat meer tijd had mogen geven en dat hij niet gelijk naar links had hoeven komen omdat hij veel groter is dan ik en ik er van geschrokken was.

Ik kan er nu ontzettend om lachen dat ik direct heb gebeld. Hahaha. En het heeft me iets gebracht. Ik ben tijdens het gesprek rustig gebleven. Ik heb mijn gelijk niet gekregen en hij heeft niet zijn gelijk gekregen. Maar we bleven vriendelijk en luisterden naar elkaar. Ook heeft hij wel gevraagd of het nu met mij ging. En het heeft me iets geleerd. Hij dacht oprecht het goede te doen en vond oprecht dat ik eerder had kunnen reageren. Hij was dus niet van plan mij weg te duwen, maar deed het 'overwogen'. Ik vind het nog steeds niet kunnen, maar goed. Wat ik duidelijk wil maken, is dat ik wel meer begrip heb voor hem en zijn collega's. Dat ze heel wat ergenissen hebben tijdens een dag op de weg. En dat ik een volgende keer meer rekening kan houden met vrachtauto's.

Ik hoop dat ik deze chauffeur ook iets heb geleerd. Maar dat doet er niet eens toe. Ik ben zelf weer een stukje wijzer geworden en was trots op hoe ik heb gecommuniceerd met deze man. En ik kan om mezelf lachen, ook niet onbelangrijk!

Geen opmerkingen: