Aardig zijn voor jezelf. Ik merk dat ik dat lastig vind. Als ik aardig ben voor mezelf, vind ik vaak dat ik egoïstisch ben. Zo zit ik nu met het dilemma van wel of geen bad in de nieuwe badkamer in ons nieuwe huis. Als ik aardig ben voor mezelf komt er wel een bad. Mijn idee nu is een bad-slaap-studeerkamer. Geweldig! Veel open ruimte en dan midden in de kamer een bad. Waar ik in kan liggen en naar buiten kan kijken via ons afgeschermde dakterras.
Maar mijn lief heeft niets met een bad. Die gaat nooit in bad en het argument dat het leuk is een mooie vrouw in bad in je slaapkamer aan te treffen, is niet erg doorslaggevend. Dus hier gelijk mijn dilemma. Ik druk erg mijn zin door als ik aardig ben voor mezelf. En dan voel ik me egoïstisch. Heb ik dat bad nodig? Nee, natuurlijk niet. Is het belangrijk voor me? Ook niet heel erg. Het zou echt een verwennerij voor mezelf zijn. Het zou echt heel aardig voor mezelf zijn. Maar hoe kun je dan toch niet egoïstisch zijn? Hoe denken jullie daarover? Is het herkenbaar?
1 opmerking:
zoiets los je natuurlijk niet in 1-2-3 op. Dit kost praten en praten enz totdat je tot een overeenkomst komt.
Iets voor jezelf kiezen is niet egoistisch als je de ander ook keuzes laat maken. vb. hij een nieuwe wagen en dan jij je bad.
Egoisme is wanneer je alles alleen voor jezelf eist en niet begrijpt dat de andere ook iets voor zich wilt.
Een reactie posten