Zo dit is te lang geleden. Ik mis het schrijven, ik mis jullie, ik mis mijn bewustzijn! Dus vandaag is de dag dat ik verder ga met dag 4 en de 10 dagen vol ga maken.
Aardig zijn dag 4. Ik begrijp nu heel goed de consternatie over 'aardig zijn' toen ik dit project begon. Aardig zijn voor anderen tegen wil en dank, is geen goed idee. Dan ben je absoluut niet meer aardig voor jezelf. Het idee kan hebben bestaan dat dat het doel was van mijn project. Wat het doel dan wel is, is misschien moeilijker te beschrijven. Ik denk inmiddels dat je in eerste instantie aardig moet zijn voor jezelf. De afgelopen dagen heb ik natuurlijk uitgebreid verteld over hoe aardig zijn voor een ander uiteindelijk aardig zijn voor jezelf is. Ik kreeg hier terecht al de vraag op, zou het andersom ook werken?
Ik denk inmiddels dat je in eerste instantie aardig moet zijn voor jezelf. Hoe zie ik dat dan? Je instelling kan zeker zijn dat je andere mensen aardig benaderd. Maar je mag jezelf daarbij nooit wegcijferen. Zo had woensdagavond twee afspraken. Een gezellig samenzijn met mijn mede-vrijwilligers van Humanitas steun bij rouw en een netwerkavond met trendwatcher-spreker. Beide leuke bijeenkomsten waar ik graag bij wilde zijn. Ik voelde me gisteren niet erg lekker. Hoofdpijn, misselijk, rommelende buik. Toch vond ik het niet aardig om zo op het laatste moment af te zeggen. Zeker met mijn mede-vrijwilligers omdat de gastvrouw al inkopen had gedaan voor het eten. Gezien mijn project zou ik dus op de dag zelf af mogen zeggen. Als je aardig zijn voor een ander voorop zou stellen. Ik heb wel afgebeld. Ik heb eerlijk uitgelegd dat ik me niet lekker voelde en natuurlijk reageerde de gastvrouw vol begrip. Ook de netwerkavond afgezegd en ook hier was begrip.
Ik heb die avond dus duidelijk gekozen om aardig te zijn voor mezelf. Maar ik heb nog een ander dilemma waar ik mee worstel de laatste tijd. Aardig zijn voor je kinderen. Ik ga dit balletje eens in de lucht gooien. Ik had vorige week een begeleider van mijn arbeidsongeschiktheidsverzekering op bezoek. Ik ben tijdelijk even arbeidsongeschikt geweest, maar geen zorgen, het gaat weer goed met me. Maar deze dame vertelde mij dat ik meer bij mijn kinderen wil zijn. Het is eigenlijk wel grappig hoe iemand anders je kan vertellen wat jij wilt. Dat kan ze natuurlijk helemaal niet, maar het zette me wel aan het denken. Wil ik minder werken en meer bij mijn kinderen zijn?
Nu houd ik allerlei ballen in de lucht. Ik heb er eerder al eens een blog aan gewijd. Twee kinderen die naar school gaan en twee dagen naar de naschoolse opvang. En ik die aan huis werk en tussendoor dingen regelt voor de kinderen. Ik heb ook oppas aan huis, maar die kunnen niet altijd. Twee hele lieve studentes die ook colleges, practica, tentamens en andere activiteiten hebben. Dus hoe kan ik zowel aardig zijn voor mijn kinderen als voor mezelf? Dat vind ik wel een leuk om eens verder over na te denken. De stelling eerst aardig zijn voor jezelf, zou nog steeds op moeten gaan. Dan vergt het dus bij jezelf nagaan hoe ik het aardigst ben voor mezelf. Ik zie zoveel mensen om me heen die eigenlijk te veel willen. Ik vraag me wel af, waar zijn we allemaal mee bezig? Te veel willen is ook niet aardig voor jezelf. Ook ik wil te veel. Ik vind het wel leuk om hier eens verder over na te denken. Hoe ben ik zo aardig mogelijk tegen mezelf?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten