Ik had met jullie en mezelf afgesproken dat ik 3 dagen met name aardig zou zijn voor mijn lief. Ik heb dit overigens niet met hem besproken. En ik heb ook niet gecheckt of hij het heeft gemerkt Ik denk het eigenlijk niet. Want het is niet altijd even goed gegaan. Ik merk zelf dat ik toch wel enigszins onder druk sta. Van de andere kant vind ik eigenlijk dat ik heel rustig blijf gezien de op stapel staande verhuizing.
Maar eerst het aardig zijn tegen mijn lief. Een avond ging het over geld. We hadden een bespreking met onze gemeenschappelijke boekhouder over hoe onze financiële situatie het beste ingedeeld zou kunnen worden. En dan gaat het om hoe bepaalde keuzes gevolgen hebben voor ieders portemonnee. En daarbij is het me niet gelukt aardig te blijven. De keuze die we logischerwijs maken, heeft tot gevolg dat ik mijn toeslagen als alleenstaande moeder kwijtraak dan wel een stuk terug zie gaan. De fiscale voordelen van die keuze zitten vooral aan de kant van mijn lief. Nu gaan we natuurlijk samenwonen, dus uiteindelijk komt al het geld op een hoop en kijken we wie wat kan betalen. Alleen voelt het nu niet zo.
Ik word gekort en mijn lief niet. Dus dat steekt toch wel even. En daar schoot ik ook wel enigszins van in de stress. Nu ben ik eigenlijk iemand die vind dat geld niet belangrijk is en dat geld ook vooral moet rollen. Sparen is wel handig, maar het moet niet allemaal te panisch worden. Natuurlijk wil ik wat reserves hebben voor een kapotte wasmachine, onverwachte uitgaven voor de kinderen en dergelijke. Maar ik hoef geen tonnen op de bank te hebben staan. Een reserve van zo rond de 10k is prettig. En verder knoop ik op de een of andere manier toch wel de eindjes aan elkaar. Dus geld is niet een heel belangrijk ding voor mij. En toch werd ik geraakt. En ging ik dat afreageren op mijn lief. Dat terwijl het niet zijn idee is. Nee we kijken samen hoe we het financieel zo goed mogelijk kunnen regelen en beslissen daar samen over. En toch werd ik chagrijnig, werd kattig, werd stil, ging snauwen. Mijn lief is een superaardig iemand en vroeg me 'wat heb ik fout gedaan?'. Die vraag werkt wel voor mij. Ik kan dan uit mijn boosheid stappen en zien dat HIJ niets fout heeft gedaan. IK heb niet goed nagedacht over de consequenties van samenwonen.
Ik heb me over deze boosheid heen gezet. Ik was ook erg moe en heb me ook daar overheen gezet. Ik werd weer aardig. Nu kun je denken dat ik mezelf daarmee tekort heb gedaan. Maar dat vind ik niet. Want het was ook weer aardig voor mezelf. Ik voelde me daarna een stuk beter. En ik moet weer tot de conclusie komen dat aardig zijn voor een ander uiteindelijk aardig zijn voor jezelf is.
Een ander voorbeeld dat ik ook nog met jullie wil delen. In ons nieuwe huis moet natuurlijk van alles gebeuren en er moeten dus ook nieuwe vloeren worden gelegd. Nu heb ik al uitgebreid contact gehad met de vloerenboer en die kwam vanochtend om de vloeren in te meten. Er kwam een collega mee die ik nog niet eerder had gezien. Deze man is niet mijn type. En dat ging niet goed in de communicatie. Het werd bijna ruzie en ik kon niet aardig zijn tegen deze persoon. Ik moest achteraf wel om mezelf lachen. Nu wil ik in dit geval aardig voor mezelf zijn. Ik wil het liefst niet meer met deze man hoeven te communiceren. Dus heb ik net de collega gebeld waar ik wel aardig tegen kan zijn en ik heb hem gewoon gevraagd of de communicatie via hem kan lopen. En zijn antwoord was ja. Ik merk dat ik het ontzettend aardig voor mezelf vind! Ik hoef nu niet meer te communiceren met iemand die ik niet aardig vind en ik kan wel communiceren met mensen die ik wel aardig vind. En dat voelt heel prettig en ook rustgevend. En daarvoor geef ik mezelf een schouderklopje.
Dit project sluit ik hiermee af. Wat wordt het volgende project? Iets met de verhuizing? Hoe hou je het hoofd koel in een verhuizing? Of hoe leid je een verbouwing in goede banen? Of hoe richt je een huis zo voordelig mogelijk in? Wat denken jullie? Of moet ik juist iets met meditatie en rust gaan doen? Ik hoor het graag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten