Zoeken in deze blog

vrijdag 1 oktober 2010

Proberen zwanger te worden, dag 26-34

Ik heb 8 dagen niet geblogd, dat wil iets zeggen. Eerder gaf ik aan dat ik niet meer elke dag over mijn kinderwens wil en kan bloggen. Jullie snappen allemaal dat ik weer een volledige cyclus heb doorlopen. Deze keer dacht ik niet dat ik zwanger was, dus dat maakte de menstruatieperiode wat draaglijker. En nu zit ik in de medische molen, elke dag temperatuur opnemen, naar het ziekenhuis op bepaalde dagen voor bloed te laten prikken. De eerste keer was afgelopen zaterdag. Dus op tijd er zijn want beperkte openingstijden. Op de brief stond het verkeerde gebouw vermeld, dus het was even haasten, maar het eerstje buisje bloed is onderzocht. Lief heeft vandaag zaad weggebracht (na 4 dagen onthouding), dat maakt je seksleven er ook niet echt gezelliger op.

Die medische molen moet even. Daar waren we al over uit. Het zaad is klaar, dus nu weer normaal vrijen zoals en wanneer we willen. Dat tempen, ach dat went wel. Ik moet nog 2 keer bloed gaan laten prikken, dat is te overzien. 1 november krijgen we de uitslagen van deze onderzoeken en tot die tijd is het dus afwachten (stiekem hoop ik dan gewoon zwanger te zijn...).

Momenteel wordt mijn kinderwens overschaduwd door andere zaken die een rol spelen in mijn leven. Wat ik op mijn pad tegenkom, zijn uitdagingen (zoals iedereen toch?). Mijn zus zei ooit dat je tegen dezelfde problemen, kwesties, vragen, enzovoort aan blijft lopen totdat je hebt geleerd ermee om te gaan.

Dat geloof ik wel. Momenteel ben ik erg zoekende naar mijn kern. Wat wil ík? En nu ik dat opschrijf, besef en voel ik dat ik van mezelf helemaal niets mag willen. Ik ben het niet waard om wensen te hebben. Zo erg is het. Hoe kan ik dit in hemelsnaam zo opschrijven? Natuurlijk ben ik het, net als ieder anders mens, waard om verlangens te hebben. Mag ik voor mezelf opkomen en mag ik voor mezelf kiezen.

Ik ben er nog niet helemaal achter waarom ik het zo moeilijk vind om voor mezelf te kiezen. Wat zeker een rol speelt, is dat ik graag aardig gevonden word. Door voor jezelf te kiezen, kies je niet voor de ander en kan die ander dus een negatief idee van je krijgen. Ook dit is in essentie onzin. Maar ook hier ben ik vrij vasthoudend in mijn overtuiging.

Ik ga ver, enorm ver, om de ander het maar naar de zin te maken. Om de ander maar tegemoet te komen. Om de ander z'n wensen maar te honoreren. En ik vergeet daarbij mezelf. Ik denk dat het project zwanger proberen te worden een nieuwe vorm gaat krijgen. Ik ga 10 dagen voor mezelf kiezen! Hoe klinkt dat?

1 opmerking:

Iris Boter zei

Een heel nuttig en zinvol project lijkt mij. Ik hoop dat je daar net zo open en eerlijk over schrijft als tot nu toe, ik herken me namelijk enorm in je verhaal over het anderen naar de zin willen maken, dus ik hoop door je geinspireerd te raken.