10days voor mezelf kiezen, op weg naar zwangerschap

Lieve mensen, ik heb mezelf weer een uitdagend project bezorgd. Voor mezelf kiezen, hoe doe je dat? Jullie zullen misschien denken dat het gemakkelijk is. Maar dat is het niet! Om voor jezelf te kunnen kiezen, moet je weten wat je zelf wilt. En om dat te weten, moet je jezelf heel goed kennen.

Vandaag op de sportschool had ik een klein incident wat me deed beseffen hoe moeilijk het is voor jezelf te kiezen. Er was een man die ik jaren niet heb gezien. Hij wilde op dezelfde voet verdergaan als jaren geleden. Ik zat toen in een heel andere periode in mijn leven en trok dit soort mannen aan, die ik nu zou bestempelen als 'fout'. Ik wil niets met die man te maken hebben op dit moment. Toch kwam hij naar me toe, toen ik in een onmogelijke houding lag om buikspieroefeningen te doen. Hij wilde me zoenen. De enige reactie die ik heb gegeven, is mijn hoofd heel snel wegdraaien, maar er belandde wel een kleffe zoen op mijn wang.

Ik heb hier NIET voor mezelf gekozen, dan had ik deze man een mep verkocht toen hij in mijn persoonlijke ruimte kwam. Ik heb hier NIET mijn grens aangegeven. Blijkbaar is mijn oerreactie het iemand anders naar de zin te maken. Of beter, allerlei aangepast gedrag te vertonen opdat de ander mij maar aardig blijft vinden. Dat gaat kennelijk zover dat ik een 'foute' man toesta over mijn grens heen te gaan. Terwijl ik dit opschrijf, word ik verdrietig. Omdat ik meer waard ben dan dit. Hoe kan ik mezelf zo tekortdoen dat ik een foute man boven mezelf stel??? Werkelijk, werkelijk, werkelijk.

Dit aanpassingsgedrag zit heel erg diep. Het project is op dit moment ingegeven omdat ik in een persoonlijke situatie verkeer, waar het noodzaak is geworden om voor mezelf te kiezen. Ik wil en kan er niet over in detail treden. De details doen er ook niet toe. Ik kan wel beschrijven waar ik tegenaan loop. In het kiezen voor mezelf, doe ik de ander pijn. Deze ander uit dat ook door mij een schuldgevoel te geven, mij dingen te verwijten, mij te vertellen dat ik een onaangenaam persoon ben. Die ander is mij wel dierbaar. Het is iemand die ik helemaal geen pijn wil doen.

In deze situatie is mijn grens zover opgerekt dat ik niet anders kan dan voor mezelf te kiezen. Ik ga kapot aan de situatie, het doet mij pijn en verdriet. Ook al is deze andere persoon mij dierbaar, ik ben gaan beseffen dat ik mezelf dierbaarder vind. Of anders gesteld: hoe kan ik het 'de ander geen pijn willen doen' vooropstellen boven 'mezelf pijn doen'?

Toch vind ik voor mezelf kiezen het moeilijkste wat er is. Er zit een stemmetje in mij dat ik het niet mag. Dat ik het niet waard ben. Op het moment dat ik wel voor mezelf kies en dus de toorn van een ander op me afroep, dan wordt dit stemmetje bevestigd. De ander vindt mij blijkbaar het ook niet waard. De ander stelt zichzelf ook boven mij. Zit daar de crux? De ander is kennelijk wel in staat zichzelf voorop te stellen, om voor zichzelf te kiezen. Want het belang van de ander is belangrijker dan het belang van mij. Ik moet leren dat mijn belang voor mij het aller- aller- aller- allerbelangrijkste moet zijn!

Ik mag er zijn omdat ik een integer mens ben. Ik mag er zijn omdat ik een aardig mens ben. Ik mag er zijn omdat ik een intelligent mens ben. Ik mag er zijn omdat ik een warm persoon ben. Ik mag er zijn omdat ik een mooi mens ben. Ik mag er zijn omdat ik lief ben. Ik mag er zijn omdat ik een goede moeder ben. Ik mag er zijn omdat ik een lieve, gevende, warme, open, begripsvolle, ruimdenkende, passievolle partner ben. Ik mag er zijn omdat ik een fijne vriendin ben. En ik mag er zijn, ondanks mijn fouten, ondanks dat ik niet altijd integer, aardig, warm, lief, goed, ruimdenkend, begripsvol, gevend en fijn ben. Ik mag er zijn en ik mag voor mezelf kiezen!