Zoeken in deze blog

donderdag 9 september 2010

Proberen zwanger te worden, dag 13

Graag wil ik met jullie mijn verdere reis delen. Echter, ik ga vanavond met mijn lief een lang weekend weg. Welverdiende korte vakantie. Ik wil me rustig erop voorbereiden en nog even de tijd hebben met mijn lieve kinderen. Dus ik ga het vandaag kort houden.

Vandaag was mijn gesprek met mijn psycholoog/coach. Dit is voor de nuchtere lezers onder ons waarschijnlijk het nuttigste gesprek van deze week. Ik vond het zelf een erg boeiend gesprek moet ik zeggen. Het ging deze keer ook anders dan andere keren. Het leek wel of ik er meer bij was. We hebben het uitgebreid gehad over mijn bezoek aan het medium. En veel dingen zijn herkenbaar, daar kan ik zeker wat mee. Onder andere de nabijheid. Zo heb ik met mijn coach eigenlijk niet gesproken over mijn miskraam. Dat terwijl de miskraam de aanleiding was om naar hem toe te gaan.

Nu ook zei ik hem dat ik het er niet met hem over ging hebben. En dat dat niet aan hem lag, maar aan het feit dat het dan veel te dichtbij zou komen. Dat ik me dan moet laten zien, dan moet ik wel het achterste van mijn tong laten zien en dat wil ik niet. Een goede constatering vind ik zelf. Mijn coach was ook wel uiterst verbaasd dat ik me zo bezighoudt met het zwanger willen worden, terwijl we het daar in zijn sessies absoluut niet over hebben gehad.

Laat ik zeggen dat al met al mij veel duidelijk is geworden over mezelf deze week. ik denk zeker door de combinatie van alle dingen die ik deze week heb gedaan. Nu is de grote vraag 'hoe nu verder?' Hoe ga ik hier verder mee om? Wat ga ik aanpakken? Welk pad sla ik in? Nu wil het toeval dat ik een lang weekend wegga. Ik ben ook duidelijk toe aan een korte pauze in dit blog. Want jullie vinden allemaal dat ik zoveel vertel en open ben, het kost me ook wat. Bovendien krijg ik veel reacties, ook privé. En dat valt me niet altijd mee. Ik trek me elke reactie aan. Vind dat ik er iets mee moet.

Daar wil ik mee afsluiten. Ik waardeer het enorm dat ik zoveel reacties krijg. Ik lees het allemaal maar ik reageer naar niemand. Dan weten jullie dat. Ik voel me eigenlijk verplicht te reageren omdat jullie de moeite nemen mij een hele mail of boodschap te schrijven. Dus excuus dat ik niet reageer. Het is voor nu een keuze om jullie berichten te lezen en er verder niets mee te doen. Het is waarschijnlijk uit zelfbescherming, omdat ik me anders er helemaal in zou kunnen verliezen. En dat doe ik toch al een beetje. Kunnen we het zo afspreken, als je graag meer van mij hoort, vraag het me dan.

Nu ben ik toe aan een paar dagen bezinning. Dank lieve mensen en tot maandag!

1 opmerking:

Kimminita zei

Ooit bedacht dat wij reageren op jouw schrijven? Jij neemt de moeite jeelf zo bloot te geven, ik neem de moeite je te laten weten dat e wordt gehoord. Daar hoef je dan toch niet weer een reactie op te geven.

Ga lekker een lang weekend van je man, je kinderen en jezelf genieten. Hoe je weg ook verder gaat, welke deuren je opent en welke je sluit of gesloten laat is aan jou en jou alleen. Ik heb hoe dan ook genoten van je 13 dagen en hoop dat je rust vindt boven alles.

Warme groet,
Kim