Zoeken in deze blog

donderdag 24 februari 2011

3*10days me and the kids, dag 5

Vandaag een heel groot cadeau gekregen van mijn dochter van bijna 10. Ik had niet zo meegekregen dat ze ermee bezig was, maar vandaag was er een musicalvoorstelling. Dochter zit op een montessorischool en elke klas geeft dan één keer per jaar een maandfeest. Ze doen dan een optreden dat vaak door de juf wordt gestuurd. Echter in dit geval had een van de meisjes in de klas een musical geschreven.

Er zitten 28 kinderen in de klas en natuurlijk moest iedereen een rol(letje) krijgen, dus dat was nog een hele puzzel. Er waren dubbelrollen voor sommige kinderen, maar de hoofdrollen werden door 2 kinderen vervuld, erg grappig opgelost door dezelfde kleren! Het verhaal begon heel moralistisch (ik ga vanavond nog checken met mijn dochter hoe zij het heeft opgevat). Er was een meisje, Lisa, die altijd alles wilde en op een dag besloot niets meer te willen want 'je hebt niet alles nodig om blij te zijn'. Wauw wat een boodschap!

Hoe het verhaal zich verder ontspon, was iets minder helder. Het meisje dat niets meer wilde, groeide op, ging naar de universiteit, studeerde rechten, moest tijdens haar studie twee oud klasgenoten als advocaat uit de gevangenis pleiten omdat ze onschuldig vastzaten op verdenking van het stelen van een zak geld, de rechter was namelijk ook een oud-klasgenote die nog boos op de advocate was en dus de jongens uit wraak had veroordeeld.

En dan de liedjes die ze erin hadden verwerkt, geweldig! Een nieuwe dag van Nick en Simon was het eerste nummer. Aansluitend op het feit dat het meisje anders wilde gaan leven. Vervolgens kwam Just the way you are van Bruno Mars. Dit was op het moment dat Lisa verkering kreeg met Justin (dat had hij in een briefje gevraagd in groep 8) en toen ze bij hem thuis waren, begon hij te zingen. Saillant detail, beide Lisa's en beide Justins traden hiervoor op. Nadat Justin het had uitgemaakt via de sms kwam Alex in beeld (Lisa was toen ongeveer 20) en die zong 'Schat wat is jouw ping?' van Fouradi. Er waren ouders die Ping niet kenden, maar ik vind het zelf te grappig. Overigens vertelde Justin later toen hij terug was uit New York (?!) dat hij dat sms'je niet had verstuurd 'het is dus nog aan' vroeg Lisa. 'Ja' zei Justin. De dialogen waren hier en daar wat kort. Maar juist dat eigene, maakt het zo indrukwekkend!

Uiteindelijk om te vieren dat de jongens uit de gevangenis waren ontslagen dankzij een andere rechter (weer een rolletje) werd het nummer Time van the Black Eyed Peas opgevoerd. Tijdens dit dansje werden de rechter en advocate weer vriendinnen. En toen de aftiteling waarin de regisseuse, de jongens van de powerpoint, de dames van de make-up, de dames van de kleding, de performers van dansje 1, 2, 3 en 4 en uiteindelijk ook het publiek werd bedankt.

Waarom het zo'n groot cadeau was? Omdat de kinderen duidelijk heel veel tijd en zorg hadden besteed aan dit optreden. Het verhaal was op hun eigen manier doordacht. Ze hadden er eigentijdse muziek in weten te verwerken. Elk kind stond te stralen. Het werd duidelijk met veel plezier opgevoerd. Aan alle kinderen was gedacht en iedereen werd in zijn waarde gelaten. Er zaten allerlei boodschappen in verwerkt die de kinderen echt wel mee zullen nemen! Mijn dochter rende naar afloop naar me toe voor een superknuffel. Apetrots was ze. Zo trots heb ik 'r nog niet vaak gezien.

Een kleine impressie van het optreden is hier te vinden.

Dankjewel lieve dochter voor je mooie optreden!

Geen opmerkingen: