Afijn, ik heb donderdagavond een mand gevuld met allerlei Zpagetti kleuren, met haaknaalden, met versiersels en andere benodigdheden. Dus vrijdag mee naar school om tasjes te gaan haken. De juf noemde wat meisjes die mee mochten en zo begon ik met vijf meiden te haken. Eerst koos iedereen een kleur, vervolgens ging ik de basis van het haken uitleggen en zo gingen ze aan de slag.
Dit was echt zo'n ontzettend leuke ochtend. Het enthousiasme van die meiden. En later heeft 1 jongen mijn tasje overgenomen, omdat hij ook zo ontzettend graag een tasje wilde 'knopen'. Maar hun enthousiasme en de creativiteit die ze hadden. Ieder had haar eigen ideeën over welke vorm het tasje moest hebben, welke uitstraling, welke versiersels. Ze waren niet te stuiten.
's Avonds was er een feestavond voor de kinderen bij Bacinol II, de nacht van de kunstfabriek. Daar kwam ik een vader van een van de meisjes tegen die ook een tasje had gemaakt. Ik hoorde van hem dat zij het ook zo ontzettend leuk had gevonden. Die stralende ogen van dat meisje, dat alleen al was zo verwarmend en verwonderlijk!
Ik heb mezelf zonder dat ik het van tevoren wist, het beste cadeau ooit gegeven. De kinderen de mogelijkheid bieden te creëren en iets eigens te maken. Wat zij mij daardoor gegeven hebben, is niet in woorden te omschrijven. En een dochter die trots is op haar moeder, dat gevoel is ook onbeschrijflijk.
Het resultaat:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten