Zoeken in deze blog

dinsdag 25 januari 2011

Bijna een jaar

Vandaag vind ik het tijd voor een evaluatie. Hoe komt dat zo? Ik was vanochtend de kalender van Flow magazine aan het uitscheuren en las de spreuk voor vandaag. 'Je blijft altijd de dochter van je moeder' Oma. Jee, daar werd ik even stil van, want vandaag zou mijn moeder 75 jaar zijn geworden. Of zoals mijn zoontje zei, ook als je hier niet meer bent, word je nog steeds jarig. Ik blijf de dochter van de moeder die vandaag, in de hemel weliswaar, 75 jaar wordt. Een moment voor bezinning.

Woensdag 3 maart 2010 was mijn eerste blogpost met als voornemen om 26 projecten van 10 dagen te gaan doen in een jaar. Daarin heb ik jammerlijk gefaald. Die doelstelling was misschien ook wel wat aan de onrealistische kant. Laat ik me richten op wat ik wél heb bereikt. Ik heb 132 posts geschreven en 11 tot 12 projecten uitgevoerd.

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vonden! De projecten die ik heb gedaan nog eens op een rijtje:
Sportvasten
Positief denken
Ik mag er zijn
In 30 dagen naar vrijheid en geluk, mindfulness (20 dagen gedaan)
Aardig zijn
Verbouwen en mezelf
Yoga, in mezelf keren
Mijn huis én hoofd opruimen
Proberen zwanger te worden
Leegte creëren: sportvasten en mediteren
10days niks
10days boekje weggeven (kerstactie)

Laat me weten wat jullie het leukste project vonden, wellicht een idee voor een retake. Voor mezelf is het een prettig jaar geweest. Het heeft me goed gedaan met deze 'projecten' bezig te zijn. Ik denk wel dat 10days te kort zijn en dat elke dag erover bloggen teveel is. Dus misschien een iets ander format dit jaar?

Alle feedback is welkom lieve lezers! Tijd voor weer een nieuwe start.

dinsdag 4 januari 2011

10 days boekje weggeven, dag 10

De kerstactie van 10 dagen mijn boekje weggeven is afgelopen. Wil je nog graag mijn boek Ik moet je achterlaten ontvangen, dan kun je 'm hier bestellen.

Ik wil een aantal reacties met jullie delen. Iedereen is geraakt door mijn actie. Vrijwel iedereen heeft nog een reactie achteraf gegeven om zijn of haar dank uit te spreken. Zelf werd ik ook enorm geraakt door de verhalen. Veel mensen lijden onder het verlies. Ik zelf ook. Deze feestdagen waren moeilijk voor me. Mij oudste zus en ik delen dat verdriet. Het verdriet van wees zijn. Het verdriet geen thuis meer te hebben. Dat is fijn, dat we het kunnen delen, dat verzacht het een beetje.

Ik werd geraakt doordat een van de ontvangers als dank mij een bos bloemen heeft gestuurd. Dat had niet gehoeven, maar deed me goed. Een blijk van waardering. Ook mocht ik een aantal handgeschreven brieven ontvangen. Ik had zelf ook zoveel mogelijk een kort briefje toegevoegd en kan dit zeker enorm waarderen.

Een tip die ik mocht ontvangen, is dat ik geen speciale aandacht heb besteed aan het verliezen van een broer of een zus. Zeker op jonge leeftijd is dat natuurlijk enorm ingrijpend. De aandacht gaat dan vooral naar de ouders uit, die zijn immers een kind kwijt. Maar de overgebleven broer of zus kampt uiteraard ook met een enorm verlies. Je kunt dat niet op een weegschaaltje leggen. De overgebleven kinderen hebben hun eigen rouw, hun eigen verdriet, hun eigen verhaal. Ik hoop dat ik nog eens de kans krijg om in een tweede oplage deze aanvulling te schrijven!

Ik ben blij en dankbaar dat ik deze kerstactie op touw heb gezet en mensen heb kunnen raken. Ook omdat ik er zelf weer een stukje verder door ben gekomen in mijn rouwproces. Dank jullie allemaal!